Hoe is het idee voor Rechtstreex ontstaan?
‘Ik heb altijd al interesse gehad in landbouw, voedselproductie en ondernemerschap. Zo schreef ik op mijn zestiende een businessplan voor een windmolenpark, maakte ik zelf wijn, had ik als kind twee moestuinen en hield ik kippen en bijen. Het idee voor Rechtstreex begon vanuit een fascinatie. In 2001 woonde ik als student in een studentenflat in Delft en keek ik uit over de kassen in het Westland. Ik dacht, waarom kan ik die paprika die daar nu groeit niet gewoon kopen? Waarom moet ik naar de supermarkt om een paprika te kopen waarvan ik niet weet waar die vandaan komt? In 2011 haalde ik dit idee weer uit de la en maakte ik een online overzicht van boerderijen waar je direct van de boer kunt kopen. Twee jaar later werd Rechtstreex opgericht.’
Wat is jouw rol binnen Rechtstreex?
‘Mijn rol verandert elke paar maanden, maar uiteindelijk ben ik de persoon die de visie bewaakt. In zijn meest simpele vorm is dat de relatie tussen de consument en de boer faciliteren. Die visie is hetzelfde gebleven en ik kan goed aan mensen uitleggen waarom het relevant is. Het is heel mooi om te zien dat mensen het snappen, er onderdeel van worden en zelfs de visie delen. Binnen Rechtstreex zie ik het als mijn verantwoordelijkheid om daar steeds over na te denken. Waar zijn we nu als bedrijf, wat is de volgende stap en wat vraagt dat van mij? Elke keer dat de organisatie verandert, krijg ik ook een andere rol. Het is geen plan volgen, maar iets verzorgen.’
Dus je visie is onveranderd. En je fascinatie?
‘Mijn fascinatie is deels omgeslagen naar verontwaardiging over de keten. Hoe meer ik leer over de voedselketen en hoe we met ons huidige voedselsysteem eigenlijk de wereld kapot maken, hoe meer ik een interne urgentie ervaar. Het voelt als mijn levensmissie om een alternatieve voedselketen te realiseren, omdat ik denk dat we het ook echt anders zouden willen én doen als we meer als mensen zouden denken. Consumenten hebben nu vaak geen idee hoe de keten in elkaar zit en maken daardoor ook weinig duurzame keuzes. Met Rechtstreex kunnen we, mede door consumenten te informeren, zelfstandigheid in voedselkeuzes ontwikkelen. Ik noem dat ook wel eens voedselemancipatie. Als we daar succesvol in zijn, dan hebben we een manier van denken en leven ontdekt die we op veel thema’s kunnen toepassen en waardoor de maatschappij prettiger wordt. Daar moeten we geduld voor hebben, om dat langzaamaan om te keren.’
Half mei opende het tweede verzamelpunt en nu breiden we in rap tempo uit in Den Haag. Zitten we uiteindelijk in Maastricht?
‘Ja, op de lange termijn zitten we in Maastricht, maar zonder haast. Ik ben nu bezig met winkelformules en nieuwe regio’s, maar wat de volgende stap is laat ik nog even sudderen. Er was een tijd dat ik te veel plannen maakte, totdat iemand mij precies op het juiste moment adviseerde om niet twintig stappen vooruit te denken, maar gewoon één stap vooruit te doen. Ik vind het veel waardevoller om in het nu te voelen, te leven en keuzes te maken. Ik zet me graag in op een manier waardoor mooie ideeën of organisaties die wel mogelijk zijn maar nog niet gebeuren, wél gebeuren. Het idee voor de lokale voedselketen had ik naast me neer kunnen leggen, maar ik kon het ook waarmaken. En daar is de wereld denk ik wel een stukje mooier van geworden.’
Op welke manier maakt Rechtstreex de wereld beter in jouw ogen?
'Doordat consumenten bewust kiezen, is het voor boeren mogelijk op een duurzame manier te produceren. Zo dragen we onder meer bij aan gezonde landbouw, stabiele en eerlijke handelsrelaties en goed geïnformeerde klanten. Maar ook binnen het bedrijf zelf hebben we impact; hoe we ruimtes inrichten, hoe we als collega’s met elkaar omgaan, hoe we contracten vormgeven en hoe we een rol spelen bij andere maatschappelijke uitdagingen. Ik hoop dat we ook op andere aspecten in het leven, zoals persoonlijke ontwikkeling, plezier en geluk, een positieve impact kunnen hebben.’
Ja, er werken nogal wat mensen bij Rechtstreex. Buiten samenwerkingspartners en wijkchefs om zijn het er al een stuk of 50. Voel je niet de druk om hen te voorzien van een inkomen?
‘Nee, dat is niet mijn persoonlijke verantwoordelijkheid. We zijn daar met zijn allen verantwoordelijk voor. Het succes - of zelfs het overleven - van Rechtstreex, hangt niet alleen van mij af. Iedereen speelt daar een rol in, ik ook. Die rol is je eerste verantwoordelijkheid en die effecten ervan heb ik niet in mijn eentje in de hand. Daarom zie ik Rechtstreex niet als mijn eigendom, maar als iets van ons allemaal.’
Heeft iemand met zo’n urgente missie ook nog hobby's?
'Werk is voor mij eigenlijk wel het allerleukste dat er is. Allerlei hobby’s komen daarin terug. Daar heb ik een tijdje tegen gevochten, maar misschien is dat wel gewoon wie ik ben. Voor mijn ontspanning doe ik aan hardlopen en werk ik sinds 2012 op zaterdagen in moestuin De Groentenhof, regelmatig met mijn kinderen. Lekker met mijn handen in de aarde en iemand die mij vertelt wat ik moet doen, in plaats van andersom. Elke keer leer ik meer over de processen in de bodem, de invloed van het weer en de andere dieren in het systeem. Het is bijzonder om dat mechanisme te observeren, een beetje te begrijpen en dan te kijken hoe je binnen al die mooiigheid en rampspoed toch een paar planten groot genoeg kunt krijgen om ervan te eten. Ooit zou ik nog wel een landgoed willen met een proefboerderij voor de lokale voedselketen. Dan zou ik onderzoeken hoe je de keten en productie met elkaar kunt integreren. Wat voor andere manier van telen zou dat opleveren? Of anders gewoon een leuke tuinderij van een hectare of twee.'
